CDA verschilt principieel met PVV

Het CDA verschilt principieel met PVV.

27-07-2010

Artikel in Friesch Dagblad

Populair is de stelling dat politici naar de kiezers moeten luisteren. De vraag is waar zij hun oor te luisteren moeten leggen. Hoe doe je de burger recht. Zoek je hem op plaatsen waar van serieuze reflectie sprake is of vraag je zijn oordeel als hij lichtelijk aangeschoten is. Het PVV program leest als het resultaat van een kroegentocht. Boude taal, harde uitspraken, zonder enige kritische toetsing opgeschreven. Logisch dat het CDA geen reden zag om tijd te besteden aan een gesprek met die groep. Informateur Lubbers dacht daar anders over. Dus toch een informeel gesprek van het CDA met de PVV. Om het verloop van dat gesprek te begrijpen moet, zonder vage algemeenheden, helder worden gezegd hoe de omvangrijke reeks van principiële geschillen er concreet uit ziet. We beperken ons tot drie clusters die een werkelijk gesprek onmogelijk maken.

1.    Miskenning van internationale verantwoordelijkheid.

De PVV stelt: ‘Buitenlands beleid moet uitsluitend in dienst staan van het Nederlands belang’. ‘Schrap “handhaving internationale rechtsorde” uit de Grondwet’. Ontwikkelingshulp drastisch beperken.

Dit zijn stellingen die onverenigbaar zijn met de overtuiging van het CDA. Dat ze gecombineerd worden met een eis voor dominantie van de christelijke wortels van onze cultuur is brutale blasfemie. Bizar is de eis tot herziening van Nederlandse deelname aan internationale verdragen en het niet serieus nemen van de VN. De voorgestelde extreem anti-Palestijnse Midden-Oosten politiek zou tot een onmiddellijke explosie leiden.

2.    De alles doordringende strijd tegen de islam.

De PVV zet allerlei machtsmiddelen van de overheid in tegen de islam: etnische registratie; afwijzing van de juridische positie van de islam als godsdienst; verbod van de koran; belasting op hoofddoekjes (verbod in openbare en gesubsidieerde instellingen); migratiestop tegen islamitische landen; ‘alle islamitische scholen dicht, geen moskee er meer bij’, ‘stop de islamisering in de zorg’, ‘strijd tegen islam moet het kernpunt van ons buitenlands beleid worden’.

Hier worden de godsdienstvrijheid, het gelijkheidsbeginsel voor de wet en de scheiding tussen kerk en staat schaamteloos geschonden. De PVV pleit dan ook vrijmoedig voor aanpassing van de Grondwet aan zijn grillen.

3.    Fel nationalisme contra de Europese Unie.

De PVV ziet niets in de Europese democratie en wil dus afschaffing van het Europees Parlement; nationale besluitvorming boven Europese. Als de PVV aan de macht komt ‘krijgt Nederland al zijn bevoegdheden en vetorechten terug’, komt er geen Europese buitenlandse dienst, wordt de Europese bemoeienis met de agrarische sector gestaakt en wordt de arbeidsmigratie (belangrijk facet van het principe van vrij verkeer) uit Oost-Europa teruggedraaid.

Dit kan allemaal alleen als Nederland de EU verlaat. Het goede woordje over economische samenwerking komt dus hypocriet over. Nationalisme fungeert in het PVV-program als pseudoreligie zoals je dat in de handboeken kunt lezen. De toekomst van Nederland wordt daaraan opgeofferd.

Bovenstaande drie clusters zijn niet uitputtend beschreven. Daarnaast valt op dat de PVV extreem anti-groen is en voorrang geeft aan economische vrijheid blijheid. Inzake binnenlandse veiligheid heerst bij de PVV de botte bijl. De financiële paragraaf is zeer onhelder.

Er is een sterke overlap met de bestuurlijke kroonjuwelen van D66. De partij ziet zich als laatste verdediger van de verzorgingsstaat.

Naast het program bestaat een PVV-verkiezingspamflet dat op een aantal punten heel anders klinkt. De uitspraken zijn daar minder absoluut. Het pamflet vraagt zelfs om ‘meer prioriteit voor Mensenrechten in buitenlandse politiek’! Dat is gezien het program volstrekt ongeloofwaardig. De stelling ‘de AOW blijft op 65 jaar, geen dag later’, in het program nog ‘het enige breekpunt bij een kabinetformatie’ genoemd waar de PVV ‘keihard’ voor wil knokken, komt in het pamflet niet meer voor, wat klopt met de publieke intrekking van dit ‘enige breekpunt’. Nu is voor de PVV dus alles inleverbaar. Mogelijk wordt dat de verleidingstactiek. Daar zal het CDA niet intrappen. Laat partijen van paars het PVV-stokje maar overnemen als de informateur dat zo graag wil.

Arie Oostlander.